Wystawy do wypożyczenia

Witold Lutosławski to najsłynniejszy polski kompozytor światowej sceny muzycznej XX wieku. Pochodził z Ziemi Łomżyńskiej. Nie jest to jednak postać znana Polakom na tyle, na ile zasługuje dorobek kompozytorski oraz sama sylwetka kompozytora. Osobom znającym z kolei twórczość kompozytorską Witolda Lutosławskiego, nieznany jest bardzo często fakt, że pochodzi on z Drozdowa, z zasłużonej dla polskiej kultury rodziny Lutosławskich. Autorką wystawy jest Teresa Witkowska – przedstawicielka młodego pokolenia rodziny Lutosławskich, która korzystała z największego archiwum rodzinnego gromadzonego przez Krystynę Witkowską. Wystawa prezentowana w różnych miejscach kraju, m.in. w: Uniwersytecie Muzycznym F. Chopina w Warszawie, Filharmonii Narodowej, Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego. Wystawa jest dwujęzyczna, łatwa w montażu, przygotowana w formie 16 wolnostojących tablic o wymiarach 2m x 1 m. Towarzyszą jej plakaty i foldery.

Na 70 planszach (o wymiarach 50×70) prezentuje 30 gatunków pospolitych roślin od strony zadziwiających szczegółów, roślin wyposażonych w sobie tylko właściwe piękno. Najlepszy efekt uzyskuje zwiedzający samodzielnie obserwując roślinę okiem nieuzbrojonym – skany (30) naturalnych rozmiarów z podpisami i syntetycznym opisem właściwości gatunków oraz fragmenty roślin pod powiększeniem przy użyciu lupy binokularnej, żeby przekonać się, że 70 zdjęć spod mikroskopu to nie bajka tylko rzeczywistość, którą właśnie sam odkrywa często jako nową dla siebie rzeczywistość. Wystawa zabezpieczona tylko gąbką i folią jest lekka i nadaje się do przewozu samochodem osobowym.

Wystawa składa się z 13 plansz (z zaczepami do zawieszenia) o wymiarach: szer. 100 cm, wys. 70 cm, do ekspozycji we wnętrzach. Prezentuje w atrakcyjnej formie graficznej życie i twórczość księdza Kazimierza Lutosławskiego (1880-1924), który był należał go grona najważniejszych twórców polskiego harcerstwa. Zaprojektował Krzyż Harcerski (do dziś noszony na mundurach), a swoimi artykułami i broszurami znacznie przyczynił się do pogłębienia wymiaru ideowego i moralnego polskiego skautingu. To również nietuzinkowy polityk, ważna postać obozu Narodowej Demokracji, poseł na Sejm (prawo umożliwiało osobom duchownym zasiadanie w parlamencie), wyrazisty i erudycyjny mówca. W pierwszych latach istnienia niepodległej Drugiej Rzeczypospolitej był osobą powszechnie znaną jako duszpasterz, rekolekcjonista, wychowawca młodych, publicysta oraz ksiądz-poseł.

Doc. dr Adam Chętnik, etnograf, działacz społeczny, twórca Skansenu Kurpiowskiego w Nowogrodzie. W najbardziej twórczym okresie swojego życia był także parlamentarzystą. Działalność sejmowa przez wiele lat przemilczana (niewygodna dla władz PRL-owskich), traktowana hasłowo w opracowaniach poświęconych Kurpiowi z Nowogrodu, doczekała się monograficznego ujęcia w formie wystawy przygotowanej przez Muzeum Przyrody w Drozdowie. Wystawa oprócz udokumentowania dorobku posła na Sejm I kadencji w latach 1922-1927, umożliwia odbiorcy zapoznanie się z szerokim tłem społecznym rzutującym na życiowe wybory Chętnika. Wartość opracowania wynika także z doboru materiałów archiwalnych. Część spośród wykorzystanych zdjęć jak i dokumentów została upubliczniona po raz pierwszy. Wystawa jest dwujęzyczna, łatwa w montażu, przygotowana w formie 22 planszy o wymiarach 1,3 x 0,7 m oraz 5 mniejszych tablic przystosowanych do podwieszania. Wzbogacają ją broszury.

Wystawa przygotowana przez kustosza Marcina Rydzewskiego powstała z okazji 100. rocznicy walk na północno-wschodnim Mazowszu w czasie wojny polsko-bolszewickiej. W jej skład wchodzi 18 plansz, z których każda została poświęcona innemu zagadnieniu. Wystawa przypomina o wyjątkowych wydarzeniach oraz miejscach i osobach nie zawsze odnotowanych na kartach regionalnej historii. Wśród planszy wyróżniają się poświęcone obronie regionu łomżyńskiego w lipcu i sierpniu 1920 r. W szerszej prezentacji ujęto tematykę samodzielnych przygotowań do walki garnizonu łomżyńskiego. Osobne plansze wystawowe przypominają sylwetki ofiar oraz miejsca kaźni mieszkańców regionu.

Wystawa składa się z 12 plansz (z zaczepami do zawieszenia) o wymiarach: szer. 100 cm, wys. 70 cm, do ekspozycji we wnętrzach. Prezentuje w atrakcyjnej formie graficznej jedenaście kobiet związanych z historią ziemiańskiego rodu Lutosławskich, od pań żyjących w wieku XIX, aż po osoby zmarłe na początku wieku XXI. Plansze zawierają zdjęcia i ryciny jak również syntetyczny opis życia bohaterki zaprezentowanej na danej planszy oraz wyeksponowany cytat związany z jej losami (najczęściej fragment listu lub pamiętnika). Są to między innymi: doktor Maria Julia Lutosławska – matka słynnego kompozytora Witolda Lutosławskiego i zarazem jego pierwsza nauczycielka muzyki; Sofia Casanova-Lutosławska – żona prof. W. Lutosławskiego, poetka i pisarka typowana do nagrody Nobla w dziedzinie literatury; Izabella Lutosławska-Wolikowska – w II Rzeczypospolitej autorka poczytnych powieści obyczajowych; Paulina Lutosławska – nestorka rodu wychowująca sześciu synów i zarazem filantropka wspomagająca potrzebujących; Maria z Lutosławskich Niklewiczowa – osoba, która uratowała dwór w Drozdowie w czasach PRL-u.

Wystawa powstała z okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Tworzy ją 18 plansz poświęconych myśli i czynowi o niepodległej. Opisane i zilustrowane wydarzenia obejmują okres od upadku powstania styczniowego po dzień 11 listopada 1918 r., w którym stolicę regionu, Łomżę, oddziały POW oswobodziły spod władzy niemieckiej. W treści wystawy uwzględniono kwestie niepodległościowe podnoszone przez takie środowiska jak inteligencja ziemiańska i miejska czy różne grupy wiekowe i zawodowe jak uczniowie czy robotnicy. W jej problematyce wyraźnie zarysowuje się wpływ lokalnych tradycji społecznych na wizje i realia pracy narodowej oraz wypływającej z niej – niepodległościowej. Duże znaczenie dla bardziej bezpośredniego zwrócenia uwagi na tematykę wystawy mają zaprezentowane postacie historyczne i związane z nimi najważniejsze idee i organizacje.