Program Ochrona zabytków
Zadanie pn. Drozdowo, dwór Lutosławskich, Muzeum Przyrody
(XIX w.): wymiana pokrycia dachowego wraz z rynnami,
wymiana świetlika oraz renowacja kominów w części willowej
muzeum dofinansowano ze środków
Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu
Od 4 maja 2021 roku (wtorek) muzeum jest ponownie otwarte dla zwiedzających.
Zwiedzający są zobowiązani do przestrzegania przepisów sanitarnych.
Serdecznie zapraszamy!
Szkic do obrazu "Konstytucja 3-Maja", Jan Matejko, olej, 1890, zb. Muzeum Narodowe w Warszawie
Obchodzone w Polsce Narodowe Święto Konstytucji 3 Maja tradycyjnie połączone jest z eksponowaniem barw państwowych i wspomnień o postaciach historycznych wpisanych w powstanie Ustawy Zasadniczej zrównującej w prawach stany oraz nadającej jednolity ład prawny wszystkim ziemiom tworzącym Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Uchwalenie Konstytucji było początkiem nowej drogi dla rodzącego się społeczeństwa obywatelskiego, ale też zwieńczeniem kilkuletnich prac Sejmu Czteroletniego.
Aby poznać kulisy powstania tak doniosłego aktu prawnego należy również zwrócić uwagę na międzynarodową sytuację polityczną w Europie i dopiero wówczas zaczynać opowieść o trzeciomajowej Konstytucji.
Gdy zawiązywał się Sejm walny nazwany Wielkim 6 października 1788 r. Europa znajdowała się na linii głębokiego podziału, którego sporny promień przebiegał także przez Rzeczpospolitą. Otóż Rosja sprowokowała do kolejnej wojny Turcję, która wypowiedziała ją w sierpniu 1787 r. przy politycznym poparciu Francji i Wielkiej Brytanii. Natomiast w czerwcu 1788 r. własną wojnę imperium Romanowów wydała Szwecja, rozpoczynając działania zbrojne z kierunku finlandzkiego, przy wsparciu dyplomatycznym Wielkiej Brytanii, Holandii i Prus. Polska także była zachęcana do uczestnictwa zarówno po jednej i drugiej stronie konfliktu, jednak bardziej niż zaangażowania w geopolityczne spory i zamysły o ewentualnych korzyściach z tego tytułu potrzebowała ona czasu i uwagi na wytworzenie wewnętrznej spoistości. W kraju wstrząsanym polityką przywilejów stanowych wciąż pogłębiał się impas wywołany brakiem reform społecznych, gospodarczych, administracyjnych i wojskowych, a złota zasada wszyscy albo nikt czyli liberum veto była niezwykle jaskrawym przykładem zapaści demokracji stanowej.
Śp. Katarzyna Kuklińska odeszła 31 marca 2021roku, ale żyć będzie w pamięci osób związanych z kulturą bardzo długo. W Muzeum zapamiętana będzie przede wszystkim jako inicjatorka i współorganizatorka Europejskiego Festiwalu Filmowego i Sztuk Wszelakich „Łomża JA i TY”, którego wydarzenia miały też miejsce w Muzeum. W Drozdowie corocznie odbywało się uroczyste festiwalowe spotkanie z koncertem, wernisażem wystawy, wręczeniem kwiatów czy Anioła osobom wspomagającym organizację Festiwalu.
fot. Krystyna Witkowska wygłasza prelekcję Białe kruki podczas spotkania „W kręgu pisarstwa rodziny Lutosławskich” w 2014 roku
Śp. Krystyna Witkowska odeszła w marcu 2018 roku, w wieku 81 lat. Była córką Anny Lutosławskiej i Andrzeja Zalewskiego oraz wnuczką Mariana Lutosławskiego, rozstrzelanego – razem z bratem Józefem, ojcem wybitnego kompozytora Witolda Lutosławskiego – za działalność patriotyczną, w Moskwie w 1918 roku. Nestorka rodu Lutosławskich, z historyczną misją angażowała się w odkrywanie, przywracanie i popularyzację historii swych słynnych przodków. Jako człowiek – chętna do pomocy, zatroskana o innych, z dużym poczuciem humoru i dystansem do siebie. Tak jest zapamiętana i często wspominana Pani Krystyna, obecna nadal w naszych sercach i pamięci.
fot. Izabella Lutosławska - Wolikowska
Zamieszczone dzisiaj rozdziały „Małżeństwa Zazy” Izabelli Lutosławskiej kończą drugą powieść, której bohaterką jest Zaza. Obie pozycje w całości – bo również pierwsza pt. „Córka” – zamieszczone są w odcinkach, w zakładce „Poczytaj książkę”. Tam też postaramy się zamieścić również trzecią, ostatnią z cyklu – „Państwo Bobrowscy”.
Henryk Gała fot. Muzeum Przyrody - Dwór Lutosławskich w Drozdowie
Rok temu, w lutym, odszedł Henryk Gała – postać o wielkim znaczeniu dla kultury, Drozdowianin i jak sam o sobie mówił piewca i obywatel „księstwa Narwiańskiego”, czyli krainy która była jego miejscem na ziemi i niewyczerpanym źródłem inspiracji. Można o nim rzec – człowiek ducha i czynu (oczywiście jedno wynika z drugiego i nierozłącznie wiąże się ze sobą), nade wszystko jednak poeta, dramaturg i organizator instytucji kultury.
W każdej z tych dziedzin zostawił trwałe dzieła z których będziemy czerpać. Organizował Łomżyńską Orkiestrę Kameralną, która dziś jest filharmonią noszącą imię Witolda Lutosławskiego. Był także współtwórcą Teatru Lalek (obecnie Teatr Lalki i Aktora w Łomży o randze takiej samej jak wspominana filharmonia). Był autorem powieści, między innymi kierowanej do młodzieży „Piątej strony świata”, pisał sztuki teatralne oraz zbiory wierszy. Wybór jego twórczości ukazał się w latach 2003-2005 w tomach: „Teatry wiersza”, „Liryka i inne wiersze” oraz „Scena mała i mniejsza”.
Profil na serwisie Facebook
Odwiedza nas 664 gości oraz 0 użytkowników.
