Z okazji 90 rocznicy powstania Polskiego Związku Łowieckiego w drozdowskiej placówce przygotowano wystawę jubileuszową dokumentującą działalność łowiecką Okręgu Łomżyńskiego PZŁ. Wyeksponowano wypreparowane okazy, skóry, medaliony, poroża oraz kły przedstawicieli fauny oraz spreparowane okazy awifauny. Tradycje łowieckie udokumentowano również archiwaliami ze zbiorów Archiwum Państwowego w Łomży, a także przykładami broni myśliwskiej z czasów prehistorycznych oraz z ubiegłego wieku. Symbolikę łowiecką zaprezentowano także w postaci emblematów noszonych na stroju, takich jak, znaczki na kapelusze, bola (krawatniki) i inne. Uwagę zwracają liczne odznaczenia łowieckie, znaczki, medale, a także obrazy i płaskorzeźby o tematyce łowieckiej.

 Na spotkaniu inauguracyjnym przybyłych gości powitała dyrektor Muzeum Anna Archacka. Podziękowała Okręgowej Radzie Łowieckiej w Łomży oraz Nadleśnictwu Rajgród za wspólne, blisko dwuletnie prace nad przygotowaniem wystawy, prezesowi Okręgowej Rady Łowieckiej w Łomży Andrzejowi Dudzie, łowczemu okręgowemu Jerzemu Włostowskiemu oraz nadleśniczemu Nadleśnictwa Rajgród Marianowi Podleckiemu, pełniącemu funkcję przewodniczącego Komisji Kultury i Tradycji Łowieckich.

Oprawę artystyczną otwarcia stanowił koncert w wykonaniu akademiczek Wydziału Instrumentalno-Pedagogicznego z Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Białymstoku: Marty Wróblewskiej – sopran oraz Urszuli Izbickiej – fortepian. Koncertu wysłuchało liczne grono gości. Przybyli samorządowcy,  starostowie łomżyńscy Lech Marek Szabłowski oraz Adam Sowa, a także starosta zambrowski Stanisław Krajewski. Licznie zjawili się też przyrodnicy i sympatycy łowiectwa.

Po koncercie uczestnicy przenieśli się do Ośrodka Edukacji Ekologicznej przy Muzeum Przyrody w Drozdowie, gdzie przy dźwiękach trąbek sygnałowych dokonano otwarcia wystawy. Uroczystość odbyła się w asyście pocztu sztandarowego OŁ PZŁ. Dyrektor Muzeum Anna Archacka podkreślała, iż przygotowana wystawa kierowana jest do szerokiego kręgu odbiorców dzieci, młodzieży, ale nie tylko. Swoim charakterem ma przekazywać podstawowe informacje nt. łowiectwa, tradycji łowieckich, myśliwskich, ochrony przyrody i ekologii.

Starosta łomżyński Lech Marek Szabłowski w swoim wystąpieniu podkreślił, iż uważa, że: „Wszyscy jesteśmy winni przyszłym pokoleniom zachowanie środowiska przyrodniczego naszego otoczenia przynajmniej w takim stanie, w jakim przyszło nam żyć. Myślę, że działania takie jak wystawa promują właściwe zachowania w środowisku, bo przecież łowiectwo to zachowanie zasad ekonomi, ale w zgodzie ze środowiskiem. Chciałbym byśmy wszyscy, a w szczególności dzieci korzystali z dobrych doświadczeń i aby korzystając z takiej wystawy uczyły się tych zachowań”.

Prezes, Andrzej Duda dziękował w imieniu Okręgowej Rady Łowieckiej za organizację wystawy. Zaznaczył, że „[...] miejsce, w którym się ona znalazła to nie tylko muzeum, co sprawia, iż pełni ona role podwójną, a nawet potrójną, gdyż jest to placówka oświatowa i należy spoglądać na nią z perspektywy rzeszy młodych ludzi tu przyjeżdżających”.

Wystawa będzie reprezentowana do końca bieżącego roku w drozdowskiej placówce.

Patronat honorowy: Starosta Łomżyński Lech Marek Szabłowski

Wystawa przygotowana z okazji 90 rocznicy powstania
Polskiego Związku Łowieckiego

Pomijając czasy prehistoryczne, pierwsze wzmianki w źródłach pisanych, dotyczące łowów na obszarze północno-wschodniego krańca Mazowsza, pochodzą z czasów, kiedy to krainą władali książęta piastowscy i królowie polscy. Wówczas lasy stanowiły własność władców, którzy na ich obszarze budowali dwory myśliwskie dla zapewnienia należytego nadzoru nad terenami leśnymi oraz wygody w czasie urządzanych przez nich łowów.  
Tradycje łowieckie, związane z działalnością człowieka, pozostawiły po sobie głęboki ślad w krajobrazie kulturowym regionu łomżyńskiego często stanowiąc jedyną pamiątkę po wydarzeniach z przeszłości. Wiele jest legend i podań o tematyce łowieckiej, a także nazw miejscowych. Np. wieś Niedźwiadna,  nazwę zawdzięcza upolowanemu w połowie XIX w. w jej pobliżu niedźwiedziowi, czy też Radziłów – założony w miejscu, gdzie niegdyś funkcjonował bród na rzece Wissie. Tę nazwę prawdopodobnie nadali myśliwi niegdyś korzystający z przeprawy, traktując ją jako punkt zborny w czasie wypraw łowieckich.
Na przełomie XIX i XX wieku sprawy łowiectwa na leżącej w granicach zaboru rosyjskiego ziemi łomżyńskiej regulowały wydane przez cara w 1871 roku "Przepisy o polowaniu dla Guberni Królestwa Polskiego". Na ich podstawie prawo do polowania uzyskali głównie właściciele majątków o powierzchni powyżej 85 ha w obrębie posiadanych dóbr. Przepisy normalizowały czas ochronny zwierzyny, terminy i metody polowań. Pierwsze oficjalne stowarzyszenie łowieckie na ziemiach polskich powstało dopiero w roku 1889. Utworzono wówczas w Warszawie Oddział Carskiego Towarzystwa Rozmnażania Zwierzyny Łownej, Pożytecznych dla Polowania Zwierząt i Prawidłowego Myślistwa w Moskwie, pozostający pod prezydencją jego cesarskiej wysokości wielkiego księcia Włodzimierza Aleksandrowicza. Zmieniająca się liczba członków, jak i skład personalny wymusiły konsolidację wewnętrzną organizacji. W celu usprawnienia działalności podjęto decyzję o wyłonieniu spośród członków zamieszkujących dany powiat delegata mającego odpowiadać za kontakty pomiędzy zrzeszonymi myśliwymi z danego powiatu, a Radą Oddziału w Warszawie. W 1891 r. proces ten objął także powiat łomżyński.  
Pierwszą samodzielną organizacją łowiecką w Łomży znaną z zachowanych dokumentów było Łomżyńskie Towarzystwo Miłośników Myślistwa, którego statut w imieniu cara zatwierdził członek Komitetu Ministrów, sekretarz stanu  - A. Kułomzin, w grudniu 1901 roku.
Wskrzeszenie państwa polskiego w 1918 r. zapoczątkowało nową kartę w historii myślistwa w Polsce. Rozpoczęto tworzenie nowych regionalnych towarzystw, także w Łomży. W 1919 roku utworzono Towarzystwo Prawidłowego Myśliwstwa w Ziemi Łomżyńskiej. Duża liczba oraz aktywność lokalnych organizacji łowieckich zadecydowały o utworzeniu w 1923 r. Centralnego Związku Polskich Stowarzyszeń Łowieckich, który w późniejszym okresie zmienił nazwę na Polski Związek Łowiecki.
Niestety brak jest dokumentów na temat faktycznej działalności łowieckiej Towarzystwa Prawidłowego Myśliwstwa w Ziemi Łomżyńskiej.
Natomiast według wielu zapisów w „Łowcu Polskim” na terenie Łomży przed II wojną światową działały: Towarzystwo Racjonalnego Polowania w Łomży; Towarzystwo Racjonalnego Polowania w Kolnie; Towarzystwo „Łowiec” w Łomży; Towarzystwo Św. Huberta w Zambrowie, przy Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty; Kółko Myśliwskie w Wygodzie.
Dzierżawiły one tereny łowieckie i prowadziły polowania, co upoważnia do stwierdzenia, że prowadziły pełną działalność w zakresie łowiectwa. Pierwsze zapiski o działalności tych towarzystw pochodzą z roku 1934.
W okresie międzywojennym działalność łowiecka na terenie kraju, prowadzona była w oparciu o rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 7 grudnia 1927 r. o prawie łowieckim.
W czerwcu 1935 roku na terenie województwa białostockiego mieszkało 491 zarejestrowanych myśliwych i około 100 poza ewidencją.
W czasie II wojny światowej niemieckie władze okupacyjne zdelegalizowały wszelką niezależną działalność społeczną, w tym również łowiecką. Na wschodzie Rzeczypospolitej, na terenach zajętych przez ZSRR po 17 września 1939 r., stopniowo narastały represje na wyróżniające się w przedwojennej Polsce patriotyzmem grupy społeczne. W orbicie restrykcyjnych decyzji znaleźli się także myśliwi i leśnicy. Na terenach okupowanych myśliwym zabrano broń, za której posiadanie groziła kara śmierci.
Pierwsze po wojnie Walne Zgromadzenie PZŁ odbyło się 3 listopada 1945 roku, a w marcu 1946 ukazał się pierwszy powojenny numer „Łowca Polskiego”.
Za przełomową datę w historii polskiego łowiectwa można uznać dzień 29 października 1952, w którym ukazał się długo oczekiwany dekret Prezydenta RP o prawie łowieckim. W pół roku po wejściu w życie przepisów dekretu, z dniem 1 maja 1953 zaczął obowiązywać nowy statut PZŁ, który reformował zasady organizacyjne Związku. Wprowadzono wówczas m.in. podział kraju na obwody łowieckie.
Nowy statut nadany Polskiemu Związkowi Łowieckiemu przez Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w dniu 15.10.1959 r. określał szczegółowe zasady organizacyjne.
Obecnie Łomżyńska Okręgowa Rada Łowiecka działa na obszarze pięciu powiatów: grajewskiego, kolneńskiego, łomżyńskiego, wysokomazowieckiego i zambrowskiego. Na terenie okręgu znajdują się cztery nadleśnictwa: Łomża, Rudka, Rajgród, Nowogród a ponadto częściowo Knyszyn.
Koła łowieckie na tym terenie, prowadzą gospodarkę w 82 obwodach łowieckich, ponadto 5 obwodów jest wyłączonych z wydzierżawiania, jako OHZ Lasów Państwowych.
Na terenie działania łomżyńskiej organizacji PZŁ potrzebom myśliwych służą: dwie pełno profilowe strzelnice myśliwskie w Czerwonym Borze i Ciechanowcu; dwie strzelnice kół łowieckich w Pieńczykówku i Wojnach Pogorzeli; budynek w Łomży, jako siedziba organów PZŁ podległych Okręgowej Radzie Łowieckiej w Łomży; w fazie organizacji jest ośrodek szkolenia psów myśliwskich, na razie w postaci zagrody dziczej.
Warto tu nadmienić, że wszystkie te obiekty powstały po roku 1976 tj. za czasów wojewódzkiej, a następnie Okręgowej Rady Łowieckiej w Łomży.

                                                                                      Drozdowo 2013

Galeria zdjęć